Hoi!

Inmiddels ben ik al weer bijna twee dagen thuis, maar ik zal jullie toch nog even op de hoogte brengen van wat ik de laatste dagen in Londen heb gedaan.

Vorige week maandag liep ik inderdaad (niet geheel toevallig) twee One Direction leden tegen het lijf. Ik wist dat Louis een gala voor zieke kindjes zou presenteren, ging full detective mode op twitter en ontdekte de locatie hiervan. Ik bivakkeerde gezellig een paar uur voor de ingang van het Natural History Museum met mede-Directioners om een glimp op te vangen van Louis en Liam en smokings en het was het helemaal waard.

Dinsdagmiddag ging ik naar Hamley's, 's werelds grootste speelgoedwinkel. Ik was helemaal niet van plan om iets te kopen dus dat deed ik dan ook niet (behalve pindakaasm&m's), maar Hamley's is echt superleuk om gewoon een beetje rond te dwalen. Overal in de winkel staat personeel speelgoed te demonstreren dus dat is vooral voor de kinderen echt heel erg leuk. Hoogtepunt was de Hamley's-medewerker die, al dansend op een tafel, een prachtige versie van Beyoncé's Irreplaceable ten gehore bracht terwijl hij met een bellenblaaspistool in het rond schoot.

Woensdag kwam het einde van mn lessen dan toch echt in zicht - ik moest een enquête invullen over de school (vet positief), maakte m'n exit-test (foutloos, serieus), en nam een filmpje op voor op de facebookpagina van de school (waar ik jullie mooi niet naar ga linken, maar het is vast niet heel moeilijk om te vinden).

Het enige semi-interessante wat ik verder nog deed was een wandeling door het centrum op vrijdag. Ik vond dat ik nog één keer naar het centrum toe moest zo op mn laatste middag, dus trotseerde ik weer en wind en wandelde vanaf London Bridge langs de zuidoever van de Theems naar de London Eye.

Zaterdag reisde ik terug naar mn ouderlijk huis waar ik een dagje bleef en sinds gisteravond ben ik dan echt terug in mn eigen huisje (en mn eigen bed!!) in Rotterdam. Het voelt nog steeds een klein beetje gek om terug te zijn (ik moet op een of andere manier toch best wel wennen aan het feit dat ik gewoon Nederlands kan praten in de Albert Heijn?), maar het is wel heel chill.

Waarschijnlijk schrijf ik op een later moment nog wel een blogje over de hele ervaring, maar voor nu: bedankt voor het lezen en voor de leuke berichtjes!