17 augustus: ik ben weer thuis!!!

Hoi!

Inmiddels ben ik al weer bijna twee dagen thuis, maar ik zal jullie toch nog even op de hoogte brengen van wat ik de laatste dagen in Londen heb gedaan.

Vorige week maandag liep ik inderdaad (niet geheel toevallig) twee One Direction leden tegen het lijf. Ik wist dat Louis een gala voor zieke kindjes zou presenteren, ging full detective mode op twitter en ontdekte de locatie hiervan. Ik bivakkeerde gezellig een paar uur voor de ingang van het Natural History Museum met mede-Directioners om een glimp op te vangen van Louis en Liam en smokings en het was het helemaal waard.

Dinsdagmiddag ging ik naar Hamley's, 's werelds grootste speelgoedwinkel. Ik was helemaal niet van plan om iets te kopen dus dat deed ik dan ook niet (behalve pindakaasm&m's), maar Hamley's is echt superleuk om gewoon een beetje rond te dwalen. Overal in de winkel staat personeel speelgoed te demonstreren dus dat is vooral voor de kinderen echt heel erg leuk. Hoogtepunt was de Hamley's-medewerker die, al dansend op een tafel, een prachtige versie van Beyoncé's Irreplaceable ten gehore bracht terwijl hij met een bellenblaaspistool in het rond schoot.

Woensdag kwam het einde van mn lessen dan toch echt in zicht - ik moest een enquête invullen over de school (vet positief), maakte m'n exit-test (foutloos, serieus), en nam een filmpje op voor op de facebookpagina van de school (waar ik jullie mooi niet naar ga linken, maar het is vast niet heel moeilijk om te vinden).

Het enige semi-interessante wat ik verder nog deed was een wandeling door het centrum op vrijdag. Ik vond dat ik nog één keer naar het centrum toe moest zo op mn laatste middag, dus trotseerde ik weer en wind en wandelde vanaf London Bridge langs de zuidoever van de Theems naar de London Eye.

Zaterdag reisde ik terug naar mn ouderlijk huis waar ik een dagje bleef en sinds gisteravond ben ik dan echt terug in mn eigen huisje (en mn eigen bed!!) in Rotterdam. Het voelt nog steeds een klein beetje gek om terug te zijn (ik moet op een of andere manier toch best wel wennen aan het feit dat ik gewoon Nederlands kan praten in de Albert Heijn?), maar het is wel heel chill.

Waarschijnlijk schrijf ik op een later moment nog wel een blogje over de hele ervaring, maar voor nu: bedankt voor het lezen en voor de leuke berichtjes!

4 - 9 augustus: nog meer musea en eindelijk naar de dierentuin!

Hoi!

Het is alweer een week geleden dat ik een blog schreef, maar ik deed eerst gewoon te weinig boeiende dingen en daarna was Jochem hier dus had ik geen tijd. Maar nu heb ik weer tijd zat!

Zoals ik al verwachtte deed ik vorige week doordeweeks niet zo heel erg veel, behalve dan dat ik woensdag naar het Science Museum ging! Daar bleken namelijk twee verdiepingen te zijn die ik vorig jaar compleet had gemist (geen idee hoe dat kan), vol met interessante dingen over de geschiedenis van de geneeskunde.

Vrijdag spijbelde ik (sorry mam) om Jochem op te halen op King's Cross! Hoewel we elkaar gewoon de hele dag door spreken via Whatsapp had ik hem toch wel een beetje gemist, omdat we elkaar altijd wel minstens één keer per week in levende lijve zien. Dus het was heel fijn om hem een paar dagen hier te hebben.

's Middags gingen we naar het Imperial War Museum, waar we ons uren 'vermaakten' met de exposities over de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Vermaken is niet echt het goede woord want vooral de Holocaust-expositie is echt heel erg heftig - kinderen onder de veertien mogen er niet naar binnen en ik begrijp heel goed waarom. De informatie die ze geven was (voor mij) opzich niks nieuws (haha dat zou wat zijn na een stage bij het NIOD), maar ze hebben een indrukwekkende hoeveelheid videomateriaal - onder andere van executies, en veel interviews met kampoverlevenden - die ik nog niet eerder had gezien. Ik kan het iedereen aanraden om erheen te gaan, maar hou er wel rekening mee dat je daarna best nog een tijdje van slag bent. Jochem en ik hebben op een bankje voor het museum echt even 'bij moeten komen' voordat we weer onze vrolijke zelf waren.

Zaterdag gingen we eindelijk naar de dierentuin. Dure grap (27 pond per persoon), maar het was het echt waard. London Zoo is vet groot en mooi, de bordjes met informatie zijn geschreven door iemand met dezelfde humor als ik en er zijn geitjes die je mag aaien!! Helemaal top dus. Na ons dierentuinbezoekje chillden we even op Primrose Hill en 's avonds gingen we naar Greenwich, omdat ik Jochem graag wilde laten zien waar ik verblijf en je vanaf Cutty Sark een supermooi uitzicht richting Central London hebt, dus daar keken we de zonsondergang en genoten van het leven.

Gisteren gingen we naar het Victoria & Albert museum en daarna winkelden we even in Oxford Street. We dineerden lekker decadent met sushi in Hyde Park en daarna liepen we via Oxford Street, Regent Street, Picadilly Circus, Leicester Square, Trafalgar Square en Westminster naar Waterloo, zodat Jochem toch nog even alle toeristische hoogtepuntjes meepakte. Op Waterloo Station scheidden onze wegen zich weer (lekker dramatisch), maar over vijf dagen ga ik alweer naar huis dus het is niet voor lang.

dus ja, nog maar vier lesdagen te gaan en dan ga ik zaterdagmiddag alweer terug naar Nederland! De komende dagen hoop ik me te vermaken met het kopen van de lelijkste toeristische meuk die er is en wie weet loop ik One Direction nog ergens tegen het lijf, want mijn vier favoriete Britten (oke 3 Britten en een Ier) zijn vanmorgen ein-de-lijk ook aangekomen in Londen.

tot snel! (nu echt)

30 juli - 3 augustus: les Misérables, partyboot the Dutch Master en Museum of London

Hoi!

Deze onwijs bewolkte (overcast, zeggen ze hier) maandagmiddag leek me wel een mooi moment om weer een blogje te schrijven. Zoals ik al zei ging ik afgelopen donderdag naar les Misérables in Queen's Theatre en het was ZO COOL!

Ik zou mezelf niet echt omschrijven als een musical liefhebber - degenen die met mij naar Into the Woods zijn geweest kunnen dat bevestigen - maar het was echt superleuk. Het verhaal van les Misérables kende ik nog wel een beetje van de middelbare school en van de stukjes die ik van de bioscoopfilm heb gezien, wat heel chill was want ik weet niet hoeveel ik er anders van had begrepen (maar ook een beetje storend omdat ik bij elke acteur die het podium op kwam dacht 'oke dus jij bent Hugh Jackman... of nee wacht... Russel Crowe... of Eddie Redmayne??'). We hadden best wel prima plaatsen en het podium was ook vet handig want dat draaide steeds rond. Uiteraard moest ik op het eind een beetje huilen, maar aan het gesnotter om me heen te horen was ik niet de enige. Verder vermaakte ik me deze avond met Brazilianen leren het woord 'grachtengordel' uit te spreken.

Vrijdagavond ging ik op partyboot 'The Dutch Master' de Theems over en ook dat was errrrg leuk. We waren met een vrij grote groep van school dus dat was erg gezellig, en het was ook heel leuk om te zien hoe mensen uit andere culturen feesten! En dan heb ik het vooral over Zuid-Amerikanen. Verder kan ik over deze avond eigenlijk niet zoveel vertellen, maar ik prijs mezelf in ieder geval gelukkig dat de foto's hun weg naar het wereldwijde web nog niet hebben gevonden.

Om mijn Geordie Shore-achtige vrijdag te compenseren ging ik zaterdag maar weer eens naar een museum. Ik ging naar het Museum of Londen, waar ik met Jochem al eens geweest was, maar ja je moet toch wat. Het hele museum is gewijd aan de geschiedenis van Londen, vanaf de oertijd tot nu. Ik vond vooral de zalen over de Romeinse tijd leuk, en er was een indrukwekkende collectie tekeningen uit 2005. De tekenaar was een Londenaar die de aanslagen op 7 juli 2005 van dichtbij meemaakte, en nog dezelfde dag zijn ervaringen op papier zette, dus dat was heel bijzonder om te zien. Verder was er een heerlijk dramatisch filmpje over de pest dat ik totaal niet serieus kon nemen omdat op de achtergrond steeds een stem plaatsnamen fluisterde waar de pest was uitgebroken (Birmingham..... Londoooon.... Manchesteerrr.....).

Gisteren was het vet lekker weer en wilde ik naar de dierentuin, ook al had ik Jochem beloofd dat we dat volgend weekend zouden doen. Gelukkig werd er van hogerhand ingegrepen en was de rij om de dierentuin überhaupt binnen te komen ongeveer net zo lang als bij de Droomvlucht op een goeie dag, dus wijzigde ik mijn plannen en ging ik van de zon genieten op Primrose Hill, waar ik mn vierde boek van deze vakantie uit las (Dream a little dream van Giovanna Fletcher, hartstikke leuk).

En vandaag begon ik aan wat alweer mn vierde week hier is! We leerden ongeveer duizend woorden voor duizend verschillende soorten regen (volgens mijn docent essentiele vocabulaire) en ik werd uitgelachen omdat ik vertelde dat in Nederland de treinen soms niet rijden als er blaadjes op de rails liggen. Al met al een prima dag!

voor de rest van deze week heb ik niet zoveel plannen, eigenlijk ben ik een beetje aan het aftellen naar vrijdag want dan komt Jochem hierheen!!!!

oh en koop allemaal Drag me Down van One Direction op itunes - of luister 'm op zn minst even op Spotify.

Tot snel!

25 - 29 juli: Harrod's, British Museum en the National Portrait Gallery!

Hoi!

Mijn vorige blog stopte bij afgelopen vrijdag, een dag die ik zoals ik al zei volledig Netflixend en keihard chillend heb doorgebracht. Om dat te compenseren begaf ik me zaterdag maar weer eens naar Central London. Dit keer ging ik naar Harrod's! Ik was er vorig jaar al geweest met Jochem maar Harrod's blijft leuk.

Toch heeft een bezoekje aan dit warenhuis ook zo z'n nadelen hoor, namelijk a) ik kan er niks betalen en b) iedereen die er werkt ziet punt (a) meteen aan je, waardoor je je vet ongemakkelijk voelt. Of misschien ben ik de enige die daar last van heeft. Waarschijnlijk wel. Toch heb ik me er een kleine drie uur vermaakt, vooral de afdeling met gadgets en de speelgoedafdeling zijn erg leuk. En de boekenafdeling, waar ik mn vierde boek in twee weken kocht (To kill a mockingbird, nog niet in begonnen).

Daarna wandelde ik door een stuk van Hyde Park waar ik nog nooit was geweest en dat was ook heel leuk want er was een bruiloft en iedereen was mooi en gelukkig en blij en dat werkt natuurlijk altijd aanstekelijk.

Zondag had ik afgesproken met Tessa. We hadden elkaar eigenlijk al jaren nauwelijks gezien/gesproken (afgezien van de momenten waarop we elkaar tegenkomen op het station en een trein moeten halen), maar dit weekend was ze in Londen om een andere vriendin op te zoeken en op zondag maakte ze tijd voor mij! Het was echt een superchille avond, we wandelden langs de zuidoever van de Theems, dronken biertjes en aten fish & chips :)

Zowel maandag als gisteren deed ik eigenlijk precies helemaal niks boeiends. Ik heb zoals elke week weer een aantal nieuwe klasgenoten dus dat is wel weer heel leuk. En ik heb me de afgelopen twee dagen ieeeetsje meer bezig gehouden met mn normale leven in Rotterdam - ik zocht het rooster op van mn minor (kon ik niet vinden), paste mn cv aan (zoals altijd met hulp van mn zus), en gooide een sollicitatie de deur uit.

Vandaag had ik een lekker culturele dag want ik ging eerst naar het British Museum en daarna naar de National Portrait Gallery. Het British Museum vind ik voornamelijk leuk omdat ze veel uit de Oudheid hebben, maar vandaag zag ik dus ook iets heel tofs uit ons eigen tijdperk! Er was een tentoonstelling (nee niet echt een tentoonstelling, het was meer één item, hoe heet dat in een museum eigenlijk) dieCradle to graveheette en het ging over de hoeveelheid medicijnen die een mens gedurende z'n leven slikt. Je kon langs twee lange tafels lopen - eentje voor het leven van een man en een voor een vrouw - waarop alle pillen die je tijdens je leven slikt waren uitgestald in een soort net. (Sorry voor deze uitleg, ik heb er een foto van die het hopelijk een beetje verduidelijkt). Langs de tafels was een soort 'meetlat' met de leeftijd van de personen en daardoor kon je dus vet goed zien dat de man, die 76 was geworden, in de laatste tien jaar van zn leven evenveel medicijnen had geslikt als in de 66 jaar daarvoor. Dat is opzich niet echt een schokkend gegeven, maar het was wel een eye-opener om het zo direct te zien. Het zette me echt aan het denken over mn eigen gezondheid (en hoe dankbaar ik daar eigenlijk voor moet zijn) en ik moest ook even denken aan mn vader, voor wie ze waarschijnlijk een vier keer zo lange tafel nodig zouden hebben.

Als lunch at ik een vet lekkere salade van de Pret à Manger (rivierkreeftjes en mango) op Trafalgar Square en daarna begaf ik me naar de National Portrait Gallery. Verreweg het tofste vond ik de portretten van de laatste dertig jaar, omdat daar tenminste mensen op stonden die ik kende haha. Zo waren er portretten van Benedict Cumberbatch, Amy Winehouse, Maggie Smith (dat is professor Anderling), en mn favoriet was een portret van Mick Jagger gemaakt door Andy Warhol.

De rest van deze week belooft erg leuk te worden, want morgen ga ik naar Les Miserables in het theater!!! Echt vet veel zin in, een theaterbezoek stond al een tijdje op mn London-bucketlist en omdat het deze week op het social activity programme staat kan ik met flinke korting. En vrijdagavond ga ik naar een feest op partyboot 'the Dutch Master' (ja echt).

xoxo

20 - 24 juli: Natural History Museum, de straat op in Greenwich en twee jubilea

Hoi allemaal! Mijn tweede lesweek zit erop en deze regenachtige vrijdagmiddag leek me een mooi moment om daarover te bloggen.

Maandag moest ik na school eerst bij de directeur komen (klinkt spannender dan het was) omdat ik vorige week op een vragenlijst had ingevuld dat de lessen voor mij misschien wat te makkelijk waren. Hij was echt super behulpzaam en ik moest heel precies aangeven wat ik zou willen veranderen om meer uit de lessen te kunnen halen, dus dat was heel fijn! Daarna ging ik naar het Natural History Museum en dat vond ik... niet zo heel boeiend eigenlijk. Het was er superdruk, echt niet normaal, en ik heb nou eenmaal niet zo veel met biologie.. en stenen... en opgezette dieren... Er zijn vast heel veel mensen die het een heel leuk museum vinden - aan de drukte te zien in ieder geval wel - maar het was gewoon niet echt mijn ding.

Dinsdag was het vet lekker weer dus ging ik, intellectueel als ik ben, net als afgelopen zondag in een park zitten lezen. Dit keer ov'de ik niet helemaal naar Regent's Park maar bleef ik lekker dicht bij huis in Greenwich Park. Hoewel ik vrij dicht bij het centrum woon is het namelijk alsnog ultra duur om in central London te komen - zo betaal ik 2.60 pond voor een treinritje van 6 minuten richting London Bridge.

Op woensdag maakte ik een grove fout wat betreft het weer. Het was de hele ochtend zonnig en warm geweest, zoals ik had kunnen zien terwijl ik weemoedig vanuit het klaslokaal naar buiten staarde en fantaseerde over wat ik die middag allemaal zou gaan doen in dit mooie weer. Zodra de bel ging holde ik naar mn kamer, gooide mn schoolspullen op mn bureau en begaf me naar Hyde Park, met het voornemen om, ja alweer, op een handdoekje te gaan zitten lezen (ik ben The Psychopath Test van Jon Ronson aan het lezen en het is echt vet fascinerend dus vandaar dat ik zoveel lees!). Maar tegen de tijd dat ik, in een hemdje, in Hyde Park was gearriveerd was het bewolkt, winderig en koud. Ik heb me bibberend van de kou door één hoofdstuk heengeworsteld voordat ik de warmte opzocht in jawel, de Primark in Oxford Street.

In de Primark was het zo mogelijk nog drukker dan in het Natural History Museum, maar het essentiële verschil is dat ik de dingen in de Primark wèl leuk vond. Ik zal niet zeggen hoeveel ik heb uitgegeven, maar ik leef de komende twee weken voor de zekerheid op water en brood.

Gisteren was het gewoon weer hartstikke mooi weer, wat goed uitkwam want we gingen op excursie! Jennifer, onze docent, wilde graag dat we Engels zouden spreken met native speakers, dus gingen we de straat op in Greenwich om mensen te ondervragen over hoe ze het nieuws volgen. Toen we daar na anderhalf uur wel zo'n beetje mee klaar waren vroeg Jennifer of we nog terug naar school wilden of dat we liever in Greenwich Park bleven chillen met z'n allen (haha, domme vraag, chillsessie in de zon natuurlijk).

Het was echt een super leuke ochtend, ik zit in een klas met mensen van over de hele wereld waardoor je zoveel over andere culturen leert, echt heel tof. En ik vind het heel leuk om anderen over Nederland te vertellen! Zo heb ik een naïeve Koreaanse klasgenoot uit moeten leggen wat het verschil is tussen een joint en een gewone sigaret, vindt iedereen het concept 'fietspaden' heel bijzonder (so you have separate roads... just for bicycles?!) en heb ik het verschil tussen 'the Netherlands' en 'Holland' een beetje opgehelderd.

Verder was gisteren een feestelijke dag, want ik had maar liefst twee jubilea te vieren! In de eerste plaats was het gisteren exact twee jaar geleden dat ik voor het eerst naar Londen ging voor een super cheap ass citytrip met Paula en Judith. Maar, veel belangrijker, gisteren bestond One Direction vijf jaar (haha, jullie dachten zeker dat ik onmogelijk One Direction kon verwerken in een blog over Londen - watch me). Om dat te vieren ging ik gisteravond uit eten met Tamara. Tamara is een One Direction fan die ik afgelopen april heb ontmoet toen ik radicaal yolo'de en een vlucht naar Engeland boekte om Louis Tomlinson te ontmoeten met een groep wildvreemden. Sindsdien hebben we contact gehouden, ze heeft me vorige maand rondgeleid door Oxford en we zijn samen naar een One Direction concert in Cardiff geweest. En gisteren zagen we elkaar dus weer! Of je nou van One Direction houdt of niet (en oke, dat doen jullie waarschijnlijk allemaal niet), het valt toch niet te ontkennen dat het wel heel leuk is dat ik nieuwe vrienden heb overgehouden aan mijn vergaande passie voor popmuziek.

Zoals ik al zei is vandaag een bijzonder regenachtige vrijdag die ik doorbreng met lezen, Gossip Girl kijken en plannen wat ik dit weekend ga doen als het ooit nog stopt met regenen, iets waarover ik zo mn twijfels heb.

tot snel!

17 - 19 juli: Victoria & Albert Museum, HARRY POTTER STUDIO'S!!! en Primrose Hill

Hoi!

Voordat ik ga vertellen wat ik dit weekend allemaal heb uitgevoerd, wil ik even laten weten dat ik het super tof vind dat mn blogs zo veel gelezen worden! Ik weet niet of het komt door mijn fanatieke lees-mijn-blog spam op twitter en facebook of doordat jullie aan al je familie, vrienden, buren enzovoorts vertellen dat ze ze moeten lezen (doe maar!), maar voor mij is het in ieder geval erg leuk.

Afgelopen vrijdag ging ik na een skypesessie met mijn jarige moeder op weg naar het Natural History Museum, maar plannen zijn er om gewijzigd te worden zeg ik altijd maar, dus ging ik uiteindelijk ergens anders heen. Geheel in de lijn der verwachting verdwaalde ik namelijk weer toen ik lekker vanaf Westminster naar het museum wilde wandelen. Tegen de tijd dat ik eindelijk in de goede straat was, deden mn voeten zoveel pijn dat ik het eerste museum in dook dat ik tegen kwam: het Victoria & Albert museum.

Achteraf bleek dat een supergoede keuze te zijn want het Victoria & Albert museum is (anders dan de saaie naam doet vermoeden) echt heel erg leuk. Het heeft zes verdiepingen en de meest uiteenlopende collecties die ik ooit in een museum bij elkaar heb gezien, dus er is voor ieder wat wils. Ik heb me vooral vermaakt in de Renaissancezalen (zoveel Rafaëls!), de mode-afdeling, en in de theater- en muziekzalen. Op die laatste afdeling hingen onder andere outfits van Chris Martin, Mick Jagger en Elton John - echt gedragen!

Vrijdagavond ging ik mezelf nog even te buiten in Waterstones, mijn all time lievelingsboekwinkel(met mijn extreme wandeltocht van die middag had ik tenslotte hartstikke veel ov-geld bespaard). Wat Waterstones nóg leuker maakt dan andere boekwinkels, is de manier waarop de winkel is ingedeeld. Naast de normale afdelingen (biografieën, geschiedenis, young adult enzo), staan er overal in de winkel tafels met aparte thema's - in deze Waterstones stond bijvoorbeeld een tafel met daarop 'books to make you look smart on the Docklands Light Railway' (dat is de metro? trein? wat is het eigenlijk, die in dit deel van Londen rijdt).

Zaterdag deed ik een bucketlistdingetje: ik ging naar de Harry Potter studio's!!! Wie mij een beetje kent weet dat ik een enorme Harry Potter nerd ben, compleet met tatoeages, t-shirts, filmmarathons en alle boeken met harde kaft en leeslint <3.

Dit gaat superlame klinken, maar ik kan echt niet in woorden uitdrukken hoe vet het was. Het begon met een introductiefilm, een soort compilatie van alle acht films, met beelden van de premières enzo - ik huilen natuurlijk. Na deze film ging het doek omhoog en daarachter waren de deuren van de grote zaal en toen die open gingen en we daadwerkelijk DE FUCKING GROTE ZAAL VAN ZWEINSTEIN in stapten werd ik weer een beetje emo natuurlijk. Alle props, kostuums en sets die je in de studio's kunt zien, zijn daadwerkelijk in de films gebruikt, echt zo cool. Verder dronken we boterbier, kocht ik smekkies in alle smaken en een toverstok!!!! Ik kan er niet zo goed over vertellen merk ik omdat het gewoon te veel was haha, jullie moeten maar de foto's kijken die ik zometeen ga uploaden (of er naar vragen als we elkaar in levende lijve zien, maar dan hou ik waarschijnlijjk de rest van de dag niet meer op met praten).

Vandaag ging ik, nadat ik vanmorgen twee wasjes had gedraaid en mn kamer had schoongemaakt (het is niet alleen maar feest hier), voor de verandering met de bus naar de stad. Meestal neem ik de trein en de metro, maar met de bus schijnt goedkoper te zijn en je ziet veel meer, dus dat leek me wel de moeite waard. Ik had alleen even niet ingecalculeerd hoe lang de bus er over zou doen. Er is hier ongeveer om de vijftig meter een bushalte, dus na veertig minuten was ik nog steeds niet in het centrum enzoleuk was het uitzicht nou ook weer niet, dus toen we bij een metrostation kwamen dat ik kende ben ik alsnog uitgestapt en verder gegaan met de metro.

Ik ging naar Regent's Park, omdat ik er nog nooit was geweest en ik had gehoord dat het uitzicht vanaf Primrose Hill de moeite waard was. Regent's Park is een van de grotere parken van Londen en vandaag was het er suuuper druk omdat het voor het eerst sinds een week echt zonnig en warm was. Er werd gevoetbald, gefrisbeed (huh hoe schrijf je dat), getennist, hardgelopen en gecricket (ik weet eigenlijk niet zeker of het cricket was - het was met zo'n plankje wat je op de basisschool gebruikt bij slagbal?). Allemaal veel te actief voor mij, dus ik baande me een weg door al deze sporters, ploeterde Primrose Hill op, spreidde mn handdoekje uit en heb 2,5 uur zitten lezen. En wow, het uitzicht vanaf Primrose Hill is écht heel mooi. Zoals jullie kunnen zien op mijn prachtige panoramafoto, heb je vanaf daar echt perfect uitzicht op de skyline van Londen.

Toen ik thuis kwam deed ik een beetje huiswerk (ja echt, ik heb morgen een toets!) en vanavond ga ik verder niks bijzonders meer doen want ik ben bekaf van dit toffe weekend.

Tot snel!

13 - 16 juli: de eerste lessen, pubcrawl en een wandeling waarbij ik niet verdwaalde!

Hoi allemaal, ik ben vandaag zo lekker bezig dat ik er gelijk maar een blog over de rest van deze week uit knal, dan hebben we dat maar gehad en hoeven jullie niet langer in spanning af te wachten hoe het nou toch allemaal gaat met die Engelse lessen.

Maandagochtend begon met een test om te bepalen in welke klas we zouden komen. Uiteraard maakte ik die foutloos (nee grapje, ik heb geen idee hoe ik 'm heb gemaakt) en werd ik ingedeeld in de klas voor gevorderden. Verder vertelde de directeur van de school een beetje over hoe alles in zn werk gaat hier, liet ik een fantastische foto maken voor op mijn studentenpas, keken we een video waarin ongeveer vierhonderd keer werd gezegd dat we NAAR RECHTS moeten kijken voor we oversteken en werden we voorgesteld aan de activity managers, Katja en David.

's Middags nam David ons mee naar Greenwich voor een korte wandeling. Ik was natuurlijk mijn camera vergeten maar god bless mijn Italiaanse vriend Carlo die, zoals het hoort als echte ijdele Italiaan, een selfiestick bij zich had. Al mijn fotogerelateerde dromen kwamen uit en we maakten een prachtige selfie in Greenwich Park. Na de wandeling heb ik de rest van de middag doorgebracht met een groepje Italianen en Zwitsers (die ook Italiaans spraken), dus van Engels oefenen kwam niet veel terecht maar mn italiaans is inmiddelsperfetto.

Dinsdag had ik mijn eerste lessen en die zijn heel anders dan ik had verwacht! Het is veel minder schools dan ik dacht, dus daar ben ik echt vet blij mee. We doen heel veel in groepjes of duo's maar ik heb nooit het idee dat ik echt met een opdracht bezig ben - meer alsof ik gewoon een beetje met mensen aan het kletsen ben. Ik merk nu al dat mn spreekvaardigheid met sprongen vooruit gaat en dat ik ook veel beter Engels 'durf' te spreken in bijvoorbeeld winkels of musea. Bovendien merkte ik dat Nederlanders blijkbaar helemaal niet zo'n zwaar accent hebben in het Engels! Bij de meeste mensen in mn klas kun je wel horen wat hun moedertaal is, maar aan mij wordt steeds gevraagd waar ik vandaan kom.

Woensdagavond nam ik deel aan mijn eerstesocial activity, en wie mij kent zal het niet verbazen dat dat een kroegentocht langs de Theems was. Ik dronk mijn eerste Guinness (oke, ik dronk er meer dan één), kwam uit voor mijn One Direction fan-zijn (grote stap), en kwam erachter dat activity manager Katja Nederlands is (wat super genânt was, omdat ik al drie dagen Engels tegen haar sprak en géén idee had dat ze Nederlands was. Sterker nog, ik had haar een half uur daarvoor verteld dat het zooo goed voor mijn Engels was dat er verder geen Nederlanders zijn hier!).

Na de kroegentocht van gisteren vielen de lessen me vanmorgen wat zwaar, maar ik heb het overleefd! Na de lessen ben ik teruggegaan naar Greenwich, dit keer met camera, en wandelde anderhalf uur rondzonder te verdwalen.

Morgenochtend heb ik mn laatste lessen van deze week en ik ben van plan om 's middags naar het Natural History Museum te gaan. Zaterdag ga ik naar de Harry Potter studio's (YESSSSSSSS) en wat er zondag gaat gebeuren weet ik nog niet!

10 - 12 juli: de reis, Ed Sheeran en #londonjesusday

Afgelopen vrijdag vertrok ik vol goede moed, totaal niet zenuwachtig (vraag maar aan Jochem en Jordan) en met een veel te zware koffer richting Londen. Ondanks het feit dat mijn navigatieskills me in Greenwich een beetje in de steek lieten, slaagde ik er toch in om op de afgesproken tijd bij mn accomodatie aan te komen. Ik verblijf hier in een soort studentenflat, direct naast de talenschool (suuuperchill). Dat betekent dat ik gewoon een eigen badkamer heb en zelfs een eigen keuken die luxer is dan in mn eigen huis, want hier heb ik een combimagnetron!!!

Ik was aardig moe vrijdagavond maar ben toch een rondje gaan lopen, want voor mijn gevoel ben ik pas echt in Londen als ik de Theems heb gezien en dat was nog niet gebeurd. Binnen een half uur was ik verdwaald en tot op de dag van vandaag heb ik nog niet uit kunnen vinden waar ik nou precies ben geweest, maar lekker belangrijk - ik had in ieder geval mn eerste foto van de Theems gescoord.

Zaterdag was een belangrijke dag want ik ging naar Ed Sheeran!!! Ik had hem in oktober al gezien in de O2 Arena en dit weekend stond hij maar liefst drie keer in Wembley Stadium, dus dat kon ik natuurlijk niet missen.

's Middags ben ik vanaf London Bridge helemaal langs de Theems naar Trafalgar Square gelopen en heb ik in de zon geluncht in de Victoria Embankment Gardens (aanrader! super chill parkje) Daarna ging ik naar de National Gallery, want daar was ik nog nooit geweest en alle musea zijn hier gratis dus win-win. Heel tof museum, ik heb maar de helft gezien dus ga ergens in de komende weken nog een keertje terug.

Omdat het echt vet mooi weer was heb ik toen ik uit de National Gallery kwam nog een tijdje gechillt op Trafalgar Square. Het was er super druk (nog drukker dan anders) met levende standbeelden, kunstenaars, comedians en dansgroepen, echt een leuk sfeertje. Bovendien bleek dat het die dag #londonjesusday (ja die hashtag hoort erbij) was, dus op Trafalgar Square was een podium waar werd gezongen en gebeden.

Toen was het eindelijk tijd om naar Wembley te gaan en aahhhh het was ZO VET. Wát een mooi stadion en Ed was ook beter dan ooit. Toen ik in oktober naar zn concert ging maakte ik me nog best veel zorgen over wat mensen ervan zouden denken dat ik in mn eentje naar een concert was, maar daar had ik zaterdag gelukkig geen last van. Ik zat naast een heel leuk stel en heb echt een supertoffe avond gehad.

Zondag moest ik toch echt toegeven aan mn spierpijn en heb ik heel weinig gedaan. Ik ben alleen de deur uit geweest voor een bezoekje aan de supermarkt (en die zit ín een van de gebouwen van de school dus oké dat telt niet echt) én voor een nieuwe stekker, want de oplader van mijn laptop paste niet in de wereldstekker die ik had meegenomen en hoe leuk het hier ook is, vijf weken zonder netflix leek me een wel erg grote uitdaging.

En dat was het - mijn eerste weekend in Londen! Toegewijde student als ik ben ging ik zondagavond lekker vroeg naar bed zodat ik maandag vers en fruitig aan de lessen kon beginnen, maar daarover meer in een volgende blog.